ร้อยห้าสิบหนึ่ง

อากาศอ่อนละมุนลงนับแต่ตะวันลับฟ้า

ความร้อนระอุของฟลอริดาจางหายไป ถูกแทนที่ด้วยลมทะเลกรุ่นกลิ่นเกลือที่พัดเส้นผมให้ปลิวไสวและโอบล้อมข้อเท้าราวกับเสียงกระซิบ ฉันก้าวเท้าเปล่าออกไปที่หัวเรือยอชต์ พื้นดาดฟ้าใต้ฝ่าเท้ายังคงอุ่นจากแดดตลอดทั้งวัน ท้องฟ้าเบื้องบนถูกแต่งแต้มด้วยสีน้ำ—สีม่วงอ่อนและสีน้ำเงินอม...